Όσο σημαντική είναι για τον άνθρωπο η τροφή το ίδιο σημαντική είναι η έλλειψη μέτρου στην πρόσληψή της είτε με τη μορφή της ακατάσχετης κατανάλωσής της όπως συμβαίνει στην παχυσαρκία, στην επεισοδιακή υπερφαγία και την ψυχογενή βουλιμία, είτε με τη μορφή της εκούσιας στέρησής της, όπως συμβαίνει στην ψυχογενή ανορεξία.
Στην εμφάνιση των Διαταραχών Πρόσληψης Τροφής (Ψυχογενής Ανορεξία, Ψυχογενής Βουλιμία, Επεισοδιακή Υπερφαγία) συμβάλλουν γενετικοί, ψυχολογικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες. Στοιχεία επίσης δείχνουν ότι η δομή της οικογένειας στοιχεία της προσωπικότητας, το στρες, η εφηβεία και ορμονικοί, νευροβιολογικοί και κοινωνικο-πολιτισμικοί παράγοντες πιθανά μπορούν να συμβάλλουν στην εξέλιξη των διαταραχών αυτών.
Παρά τη μεγάλη πρόοδο που έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια στην αντιμετώπιση διαφόρων σοβαρών ασθενειών, η σύγχρονη κοινωνία φαίνεται να έρχεται σε επαφή με μία δυσεπίλυτη επιδημία, αυτή των διαταραχών πρόσληψης τροφής. Παρότι η ανορεξία και η βουλιμία είναι γένους θηλυκού και αφορούν ως επί το πλείστον έφηβες, τελευταία παρουσιάζεται αύξηση των περιπτώσεων κυρίως σε παιδιά και ενήλικες, αλλά και στους άρρενες.
